چاشنی دل. [ ی ِ دِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از سخنان خوب و لطیف و دلگشا. ( برهان ) ( فرهنگ ناصری ) ( آنندراج ) : روشنی عقل بجان داده ای چاشنی دل بزبان داده ای.نظامی.|| سخن. ( شرفنامه منیری ). || زبان فصیح. ( مجموعه مترادفات ص 192 ).