چاشنی خوار

لغت نامه دهخدا

چاشنی خوار. [ خوا / خا ] ( نف مرکب ) چاشت خوار. چاشته خوار. چشته خوار. مسته خوار. چاشنی خورنده. و رجوع بچاشت خوار و چاشته خور و چشته خور شود.

فرهنگ فارسی

چاشت خوار . چاشته خوار . چشته خوار . مسته خوار . چاشنی خورنده .

پیشنهاد کاربران

بپرس