چاشتگاهان. ( اِ مرکب ) هنگام چاشت. وقت چاشت.زمان چاشت. چاشتگاه. چاشتگاهی. چاشتگه : بامدادان برچکک ، چون چاشتگاهان بر شخج نیمروزان بر لبینا، شامگاهان بر دنه.منوچهری.و رجوع به چاشتگاه و چاشتگاهی شود.