چاشته بند

لغت نامه دهخدا

چاشته بند. [ ت َ / ت ِ ب َ ] ( اِ مرکب ) سفره ای که در آن چاشت خود را بصحرا برند. ( فرهنگ نظام ). و رجوع به چاشته بندی شود.

فرهنگ فارسی

سفره ایکه در آن چاشت خود را بصحرای برند .

پیشنهاد کاربران

بپرس