چاشته

لغت نامه دهخدا

چاشته. [ ت َ / ت ِ ] ( اِ ) ظاهراً غذای چاشت. طعام چاشت. التغدیة؛ کسی را چاشته دادن. ( مصادر زوزنی ).

فرهنگ فارسی

ظاهرا غذاب چاشت . طعام چاشت . التغذیه .

گویش مازنی

/chaashte/ هنگام ناهار

پیشنهاد کاربران

بپرس