( چاست کِردِن ) ظهر شدن. کنایه از تعلل در کاری ( که صبح باید انجام شود ) . مثلاً چاست کردی وُرمُو دی بیو یعنی ظهر شد دیگه بیا ( چاست کِردِن ) نهار خوردن
