چاریک کار. [ چارْ ی َ / ی ِ ] ( نف مرکب ) چاریک کارنده. چهاریک کار. زارع که از حاصل چهاریک برمیدارد. دهقانی که طبق معمول بعضی از مناطق کشاورزی ایران از بذری که میکارد چهاریک سهم برمیدارد. چاریک کار. [ ی َ ] ( اِخ ) نام قصبه ای است از توابع کابل.( برهان ذیل معنی چاریک ) ( آنندراج در معنی چاریک ).
