چارگاهی

لغت نامه دهخدا

چارگاهی. ( اِخ ) تیره ای از ایل طیبی از شعبه لیراوی از ایلات کوه کیلویه فارس. ( جغرافی سیاسی کیهان ص 89 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس