چارپاره زن. [ رَ / رِ زَ ] ( نف مرکب ) کسی که چارپاره زند و چارپاره زدن داند. نوازنده ساز مخصوص که چارپاره نام دارد : لاجرم شاید اربه رسته بید زنگی چارپاره زن شد سار.
خاقانی.
سار به شاخسار بر، زنگی چارپاره زن خنده زنان چو زنگیان ، ابر ز روی اغبری.
خاقانی.
فرهنگ فارسی
کسیکه چار پاره زند و چار پاره زدن داند . نوازند. ساز مخصوص که چار پاره نام دارد .