چاره گزیدن. [ رَ / رِ گ ُ دَ ] ( مص مرکب ) تدبیر کردن. اتخاذ تدبیر نمودن : ستاره شمر گفت و خسرو شنیدیکی کژ و ناخوب چاره گزید.فردوسی.
