چارلز جوزف ویتمن ( به انگلیسی: Charles Joseph Whitman ) ، ( زادهٔ ۲۴ ژوئن ۱۹۴۱ - کشته شده در اول اوت ۱۹۶۶ ) ، دانشجوی رشتهٔ مهندسی و تفنگدار دریایی پیشین آمریکا بود که در اول اوت ۱۹۶۶ میلادی بر برج اصلی دانشگاه تگزاس در آستین پناه گرفت و از آنجا با تیراندازی به سمت دیگران، ۱۴ نفر را به قتل رساند و ۳۲ نفر دیگر را زخمی کرد. سه تن از این کشته شدگان در خود ساختمان به قتل رسیدند و یازده تن دیگر با تیراندازی ویتمن از بالکن طبقهٔ ۲۸اُم برج به قتل رسیدند. ویتمن سرانجام بدست یکی افسران پلیس شهر آستین با نام هوستون مک کوی کشته شد.
... [مشاهده متن کامل]
ویتمن پیش از رفتن به برج، مادر و همسر خود را نیز در خانه به قتل رسانده بود که با در نظر گرفتن آن ها تعداد کشته شدگان به ۱۶ نفر می رسد.
در ۶:۴۵ روز قبل از جنایت، ویتمن یادداشت خودکشیاش را تایپ کرد که در آن سعی کرد دلایل رفتارهای خود را شرح دهد. او در بخشی از نامهٔ خود چنین آورده است:
در کالبدشکافی ویتمن، توموری در مغز وی یافت شد که به دلیل گلولهٔ پلیس، تعیین محل دقیق آن ممکن نبود. ویتمن وجود چنین مشکلی را پیشاپیش حدس زده بود و در نامه اش خواستار کالبدشکافی جسدش پس از مرگ شده بود:
او در پایان نامه اش دربارهٔ قتل مادر و همسرش چنین نوشت:
او پس از کشتن مادر و همسرش، پیش از رفتن به برج دانشگاه آستین چنین نوشت:
جان کانالی، فرماندار تگزاس، کمیته ای از کارشناسان را پس از حادثه گرد هم آورد تا نتایج کالبدشکافی ها و انگیزه های جنایت را بررسی و مشخص کنند. این کمیته از عصب شناسان، روان شناسان، آسیب شناسان و روسای بخش سلامت دانشگاه تگزاس، دکتر جان وایت و دکتر ماوریس هیتلی تشکیل شده بود. آن ها بازمانده های تومور مغز ویتمن و بافت های مغزی او را بررسی کردند.
روان شناسان چنین در گزارش آوردند که «رابطهٔ بین تومور مغزی و اعمال ویتمن را نمی توان به طور قطع اعلام کرد. با این حال محتمل است که این تومور توانسته باشد در عدم توانایی کنترل احساسات و اعمال مؤثر باشد. » عصب شناسان چنین آوردند که «دانش فعلی از کارکرد مغز، توانایی توضیح اعمال ویتمن در جنایات اول اوت را به ما نمی دهد. »
پژوهش گران چنین نظریه دادند که ممکن است تومور بر ناحیهٔ آمیگدال مغز ویتمن فشار آورده باشد. بر این اساس برخی از عصب شناسان چنین گفته اند که ممکن است وضعیت پزشکی او باوجود شرایط اجتماعی و شخصی او در اعمال جنایت کارانه اش تأثیرگذار بوده باشد.
... [مشاهده متن کامل]
ویتمن پیش از رفتن به برج، مادر و همسر خود را نیز در خانه به قتل رسانده بود که با در نظر گرفتن آن ها تعداد کشته شدگان به ۱۶ نفر می رسد.
در ۶:۴۵ روز قبل از جنایت، ویتمن یادداشت خودکشیاش را تایپ کرد که در آن سعی کرد دلایل رفتارهای خود را شرح دهد. او در بخشی از نامهٔ خود چنین آورده است:
در کالبدشکافی ویتمن، توموری در مغز وی یافت شد که به دلیل گلولهٔ پلیس، تعیین محل دقیق آن ممکن نبود. ویتمن وجود چنین مشکلی را پیشاپیش حدس زده بود و در نامه اش خواستار کالبدشکافی جسدش پس از مرگ شده بود:
او در پایان نامه اش دربارهٔ قتل مادر و همسرش چنین نوشت:
او پس از کشتن مادر و همسرش، پیش از رفتن به برج دانشگاه آستین چنین نوشت:
جان کانالی، فرماندار تگزاس، کمیته ای از کارشناسان را پس از حادثه گرد هم آورد تا نتایج کالبدشکافی ها و انگیزه های جنایت را بررسی و مشخص کنند. این کمیته از عصب شناسان، روان شناسان، آسیب شناسان و روسای بخش سلامت دانشگاه تگزاس، دکتر جان وایت و دکتر ماوریس هیتلی تشکیل شده بود. آن ها بازمانده های تومور مغز ویتمن و بافت های مغزی او را بررسی کردند.
روان شناسان چنین در گزارش آوردند که «رابطهٔ بین تومور مغزی و اعمال ویتمن را نمی توان به طور قطع اعلام کرد. با این حال محتمل است که این تومور توانسته باشد در عدم توانایی کنترل احساسات و اعمال مؤثر باشد. » عصب شناسان چنین آوردند که «دانش فعلی از کارکرد مغز، توانایی توضیح اعمال ویتمن در جنایات اول اوت را به ما نمی دهد. »
پژوهش گران چنین نظریه دادند که ممکن است تومور بر ناحیهٔ آمیگدال مغز ویتمن فشار آورده باشد. بر این اساس برخی از عصب شناسان چنین گفته اند که ممکن است وضعیت پزشکی او باوجود شرایط اجتماعی و شخصی او در اعمال جنایت کارانه اش تأثیرگذار بوده باشد.
