چارلز لگیت فورتسکیو

چارلز لگیت فورتسکیو ( به انگلیسی: Charles Legeyt Fortescue ) ( ۱۸۷۶–۱۹۳۶ میلادی ) مهندس برق زادهٔ یورک فکتوری ( مانیتوبا امروزی ) در کانادا است که در آن رودخانه هایز وارد خلیج هادسون می شود. او پسر یکی از کارگران شرکت تجارت خز خلیج هادسون و یکی از اولین فارغ التحصیلان رشتهٔ مهندسی برق دانشگاه کویینز در سال ۱۸۹۸ میلادی بود.
او بلافاصله پس از فارغ التحصیلی به شرکت وستینگهاوس در شرق پیتزبورگ، پنسیلوانیا، پیوست و در آنجا دوره حرفه ای کامل خود را گذراند. در سال ۱۹۰۱ به گروه مهندسی ترانس پیوست و روی بسیاری از مسائلی که در مواجهه با ولتاژ بالا پیش می آمد کار کرد. در سال ۱۹۱۳ مقاله ای با عنوان «کاربرد یک قضیهٔ الکترواستاتیک در مسائل عایق» را منتشر کرد. همچنین در همان سال او یکی از نویسندگان مقاله ای در اندازه گیری ولتاژ بالا با استفاده از تخلیه الکتریکی بین دو کره رسانا بود که روشی است که هنوز در آزمایشگاه های فشار قوی استفاده می شود. [ ۱]
مبحث مولفه های متقارن از سال ۱۹۱۸ با مقاله فورتسکیو[ ۲] ( C. L. Fortescue ) در کنفرانس مؤسسه مهندسان برق آمریکا وارد محاسبات مهندسان برق شد. او ثابت کرد یک سیستم n فاز نامتعادل را می توان با استفاده از n سیستم n فاز متعادل یا مولفه های متقارن سیستم اصلی معادل آن بررسی کرد. [ ۳] او در سال ۱۹۳۲ جایزهٔ الیوت کرسون مؤسسه فرانکلین را به پاس خدماتش در حوزهٔ مهندسی برق دریافت کرد. کمک هزینهٔ تحصیلی که مؤسسه مهندسان برق و الکترونیک هر سال با نام او می دهد یادآور سهم او در مهندسی برق است.
فورتسکیو در دورهٔ کاری خود ۱۸۵ اختراع در زمینه های طراحی ترانس، عایق و مدارات قدرت جریان متناوب و جریان مستقیم به ثبت رساند.
• عایق بدن برای دستگاه های الکتریکیU. S. Patent ۱٬۱۲۹٬۵۲۰
• ترانس و سیم پیچیU. S. Patent ۱٬۱۲۹٬۴۶۴
• ترانس جریان متناوبU. S. Patent ۱٬۱۲۹٬۴۷۰
• سیستم توزیعU. S. Patent ۱٬۳۵۱٬۰۳۳[ ۴]