چارلز فوربس رنه دو مونتالمبرت ( به فرانسوی: Charles Forbes René de Montalembert ) ( تلفظ فرانسوی: ، ۱۵ آوریل ۱۸۱۰ در لندن – ۱۳ مارس ۱۸۷۰ در پاریس ) ، یک چهره عمومی، مورخ و کنت «مونتالمبرت در دوسور»[ الف] و نماینده برجسته کاتولیک لیبرال فرانسوی بود.
چارلز فوربس رنه دو مونتالمبرت که در ۱۵ آوریل ۱۸۱۰ میلادی به دنیا آمد، اصالتاً فرانسوی و اسکاتلندی بود. پدرش، مارک رنه، [ ب] به خانواده آنگوموا[ پ] تعلق داشت که ریشه آن ها به قرن سیزدهم میلادی برمی گشت. این در حالی است که منشورها، تاریخچه خانواده را حتی تا دو قرن قبل از آن نشان می دهند. برای چندین نسل، این خانواده چه در ارتش و چه در زمینه علم متمایز بود. مونتالمبرتت ارشد، زیر نظر Condé جنگیده بود و متعاقباً در ارتش بریتانیا خدمت کرد. او با «الیزا رز فوربس»[ ت] ازدواج کرد که پدرش، جیمز فوربس، [ ث] از یک خانواده بسیار قدیمی پروتستان اسکاتلندی بود. چارلز، پسر ارشد آن ها در لندن به دنیا آمد. در بازگشت بوربون ها به سلطنت فرانسه در سال ۱۸۱۴ میلادی، مارک رنه به فرانسه بازگشت، در سال ۱۸۲۰ میادی به مقام سناتوری رسید و در سوئد سفیر شد، جایی که چارلز تحصیلات خود را در سال ۱۸۲۶ میلادی به پایان رساند. [ ۱] [ ۲]
سال های اولیه زندگی مونتالمبرت در انگلستان سپری شد، جای که او عمدتاً توسط پدربزرگش بزرگ شد. پدربزرگش گرچه پروتستان بود، اما او را تشویق به پیروی از دین پدرش کرد. در سال ۱۸۱۹ میلادی، در «لیسه بوربن»[ چ] و «کالج سن باربه»[ ح] در پاریس تحصیل کرد. در سال ۱۸۲۹ میلادی، او یکی از همکاران مجله «مخبِر»[ خ] بود. وی در سپتامبر و اکتبر ۱۸۳۰ میلادی، به ایرلند سفر کرد و در آن جا با «دانیل اوکانل»[ د] ملاقات کرد. وقتی فهمید که «مجلس عوام» ، [ ذ] «لایحهٔ رهایی ایرلند»[ ر] را تصویب کرده، او در فکر کمک به هدفی بود که اوکانل با نوشتن تاریخ ایرلند برای آن تلاش می کرد. [ ۲]
چارلز دو مونتالمبرت، در هنگام مرگ پدرش در سال ۱۸۳۱، کم تر از بیست و پنج سال سن داشت؛ بنابراین خیلی جوان بود و نمی توانست به عنوان همتای پدر بر تخت بنشیند؛ اما حقوق دیگری برای او محفوظ ماند. این امر همراه با فعالیت ادبی و فکری اش، او را به فردی با اهمیت تبدیل کرد. او یک لیبرال به معنای انگلیسی بود و با رژیم جدید فقط در خصوص مسائل مذهبی مخالف بود. چارلز سیاست میانگین طلایی لوئی فیلیپ را تأیید می کرد. او آرزو داشت کلیسا را از کنترل دولت رها کند و در همین راستا به انحصار آموزش عمومی حمله کرد. در پی این اقدام، موقعیت پادشاهی مستحکم شد. این طرح اخیر برای اولین بار زمانی که مونتالمبرت به طور رسمی به تدریس بدون جواز متهم شد، مورد توجه عموم قرار گرفت. او مدعی حق محاکمه توسط همتایان خود شد و دفاعی قابل توجه با قصد اعتراض عمدی در سال ۱۸۳۲ میلادی انجام داد. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفچارلز فوربس رنه دو مونتالمبرت که در ۱۵ آوریل ۱۸۱۰ میلادی به دنیا آمد، اصالتاً فرانسوی و اسکاتلندی بود. پدرش، مارک رنه، [ ب] به خانواده آنگوموا[ پ] تعلق داشت که ریشه آن ها به قرن سیزدهم میلادی برمی گشت. این در حالی است که منشورها، تاریخچه خانواده را حتی تا دو قرن قبل از آن نشان می دهند. برای چندین نسل، این خانواده چه در ارتش و چه در زمینه علم متمایز بود. مونتالمبرتت ارشد، زیر نظر Condé جنگیده بود و متعاقباً در ارتش بریتانیا خدمت کرد. او با «الیزا رز فوربس»[ ت] ازدواج کرد که پدرش، جیمز فوربس، [ ث] از یک خانواده بسیار قدیمی پروتستان اسکاتلندی بود. چارلز، پسر ارشد آن ها در لندن به دنیا آمد. در بازگشت بوربون ها به سلطنت فرانسه در سال ۱۸۱۴ میلادی، مارک رنه به فرانسه بازگشت، در سال ۱۸۲۰ میادی به مقام سناتوری رسید و در سوئد سفیر شد، جایی که چارلز تحصیلات خود را در سال ۱۸۲۶ میلادی به پایان رساند. [ ۱] [ ۲]
سال های اولیه زندگی مونتالمبرت در انگلستان سپری شد، جای که او عمدتاً توسط پدربزرگش بزرگ شد. پدربزرگش گرچه پروتستان بود، اما او را تشویق به پیروی از دین پدرش کرد. در سال ۱۸۱۹ میلادی، در «لیسه بوربن»[ چ] و «کالج سن باربه»[ ح] در پاریس تحصیل کرد. در سال ۱۸۲۹ میلادی، او یکی از همکاران مجله «مخبِر»[ خ] بود. وی در سپتامبر و اکتبر ۱۸۳۰ میلادی، به ایرلند سفر کرد و در آن جا با «دانیل اوکانل»[ د] ملاقات کرد. وقتی فهمید که «مجلس عوام» ، [ ذ] «لایحهٔ رهایی ایرلند»[ ر] را تصویب کرده، او در فکر کمک به هدفی بود که اوکانل با نوشتن تاریخ ایرلند برای آن تلاش می کرد. [ ۲]
چارلز دو مونتالمبرت، در هنگام مرگ پدرش در سال ۱۸۳۱، کم تر از بیست و پنج سال سن داشت؛ بنابراین خیلی جوان بود و نمی توانست به عنوان همتای پدر بر تخت بنشیند؛ اما حقوق دیگری برای او محفوظ ماند. این امر همراه با فعالیت ادبی و فکری اش، او را به فردی با اهمیت تبدیل کرد. او یک لیبرال به معنای انگلیسی بود و با رژیم جدید فقط در خصوص مسائل مذهبی مخالف بود. چارلز سیاست میانگین طلایی لوئی فیلیپ را تأیید می کرد. او آرزو داشت کلیسا را از کنترل دولت رها کند و در همین راستا به انحصار آموزش عمومی حمله کرد. در پی این اقدام، موقعیت پادشاهی مستحکم شد. این طرح اخیر برای اولین بار زمانی که مونتالمبرت به طور رسمی به تدریس بدون جواز متهم شد، مورد توجه عموم قرار گرفت. او مدعی حق محاکمه توسط همتایان خود شد و دفاعی قابل توجه با قصد اعتراض عمدی در سال ۱۸۳۲ میلادی انجام داد. [ ۱]
