چارلز برانسون

چارلز دنیس بوچینسکی معروف به چارلز برانسون ( انگلیسی: Charles Bronson ) ( زاده ۳ نوامبر ۱۹۲۱ – درگذشته ۳۰ اوت ۲۰۰۳ ) بازیگر نامدار آمریکایی بود. [ ۱] [ ۲] [ ۱] [ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶] برونسون که به خاطر «ویژگی های گرانیتی و هیکل تنومند» و فیلم های اکشن اش شناخته می شود، در فقر شدید در ارنلفد، پنسیلوانیا متولد شد. پدرش که یک معدنچی بود، در جوانی برانسون درگذشت. خود برونسون تا زمان پیوستن به نیروی هوایی ارتش ایالات متحده در سال ۱۹۴۳ برای جنگیدن در جنگ جهانی دوم در معادن نیز کار می کرد. پس از خدمت به یک گروه نمایشی پیوست و در رشته بازیگری تحصیل کرد. در طول دهه ۱۹۵۰، او نقش های مکمل مختلفی را در فیلم های سینمایی و تلویزیونی بازی کرد، از جمله مجموعه های تلویزیونی درام گلچین که در آن به عنوان شخصیت اصلی ظاهر می شد. نزدیک به پایان دهه، او اولین نقش اصلی سینمایی خود را در کلی مسلسل ( ۱۹۵۸ ) داشت. برانسون به بازی در فیلم های مختلف اکشن، وسترن و جنگی که در اروپا ساخته شد، ادامه داد، از جمله سوار بر باران ( ۱۹۷۰ ) که برنده جایزه گلدن گلوب بهترین فیلم خارجی زبان شد. در نهایت او برای ساخت فیلم های بیشتری به ایالات متحده بازگشت و با کارگردان مایکل وینر همکاری کرد. اولین همکاری آنها شامل سرزمین چاتو ( ۱۹۷۲ ) ، مکانیک ( ۱۹۷۲ ) و قاتل سنگ دل ( ۱۹۷۳ ) بود. در این مرحله، او با فروش یک میلیون دلار برای هر فیلم، تبدیل به ستاره شماره یک باکس آفیس جهان شد. در سال ۱۹۷۴، برونسون در فیلم بحث برانگیز آرزوی مرگ ( همچنین به کارگردانی برنده ) ، در مورد یک معمار که به هوشیاری تبدیل شده بود، بازی کرد، نقشی که نمونه بقیه دوران حرفه ای او بود. اکثر منتقدان در ابتدا فیلم را استثماری می دانستند، اما این فیلم در گیشه موفقیت بزرگی بود و چهار دنباله داشت. تا قبل از بازنشستگی در اواخر دهه ۱۹۹۰ و مرگ او در سال ۲۰۰۳، برونسون تقریباً به طور انحصاری نقش های اصلی را در فیلم های اکشن ایفا کرد و اغلب با کارگردان جی. لی تامپسون در فیلم هایی مانند آقای مجستیک ( ۱۹۷۴ ) ، دوران سخت ( ۱۹۷۵ ) ، سنت آیوس، ( ۱۹۷۶ ) ، بوفالوی سفید ( ۱۹۷۷ ) ، تلفن ( ۱۹۷۷ ) ، و ترور ( ۱۹۸۹ ) . او تعدادی فیلم تلویزیونی غیر اکشن ساخت که در آنها اغلب برخلاف نوع رفتار می کرد. او در سینما در کمدی وسترن از ظهر تا ساعت سه ( ۱۹۷۶ ) و نقش مکمل در دونده هندی ( ۱۹۹۱ ) بازی کرد، فیلمی دراماتیک که بازی او نقدهای خوبی برای آن دریافت کرد.