چارغ

/CAroq/

لغت نامه دهخدا

چارغ. [ رُ ] ( ترکی ، اِ ) نوعی از پای افزار است که بیشتر دهقانان بپای خودبندند. ( برهان ). قسمی از پای افزار روستائیان. ( ناظم الاطباء ). پوزار. پای افزار دهقانان. نوعی کفش مخصوص که دهقانان و روستائیان پوشند. || نوعی کفش کردی است. ( گناباد خراسان ). و رجوع به چارق شود.

فرهنگ فارسی

کفش چرمی که بندهاوتسمه های درازدارد، پاتابه
( اسم ) چارق .
نوعی از پای افزار است که بیشتر دهقانان بپای خود بندند . یا نوعی کفش کردی است .

فرهنگ عمید

نوعی کفش چرمی با بندها و تسمههای دراز که بندهای آن به ساق پا پیچیده می شود، پاتابه، پالیک.

گویش مازنی

/chaaregh/ پای افزاری از پوست گاو یا لاستیک کفش

پیشنهاد کاربران

چاروق ، چارق ، چارخ، . . .
گویش های چاروق هست
تورکی ، == نوعی کفش در تورکی باستان

بپرس