چارطاق افکن

لغت نامه دهخدا

چارطاق افکن. [ اَ ک َ ] ( نف مرکب ) کنایه از فراش باشد. ( آنندراج ) :
فلک بر زمین چارطاق افکنش
زمین بر فلک چارنوبت زنش.
نظامی ( از آنندراج ).
|| فراش و بستر . ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

کنایه از فراش باشد . یا فراش و بستر .

پیشنهاد کاربران

بپرس