چارسوق

لغت نامه دهخدا

چارسوق. ( اِ مرکب ) چارسو. چاربازار. محلی در بازار که بچارسمت راه دارد و هر سمت دارای بازار و دکاکین است.

فرهنگ فارسی

( اسم ) چهار راه میان بازار چار سوق چهار سوک .

گویش مازنی

/chaar soogh/ روستایی از دهستان میان بند نور

پیشنهاد کاربران

بپرس