چاردا ( به مجاری: csárda ) نام سنتی میکده ها، مهمانسراها و کاروانسراهایی در مجارستان است، که در حاشیهٔ شهر، کنار جاده و در مناطق سبزدشت، عمدتاً در دشت بزرگ و در امتداد جاده ای منتهی به بازارهای اصلی واقع شده اند. نام چاردا امروزه نیز به عنوان بخشی از نام مراکز پذیرایی و رستوران ها مورد استفاده قرار می گیرد.
ریشهٔ چاردا، به واژهٔ فارسی چارتاق بازمی گردد. واژهٔ چاردا در زبان های بالکانی از ترکیِ çardak گسترش پیدا کرده و در زبان مجاری هم از طریق صربی کروواتی و هم مستقیماً از ترکی عثمانی وارد شده است. همچنین پسوند «ش»، چاردا را وابسته به نوعی رقص به نام چارداش می کند که از سال ۱۸۳۵ در گزارش ها ذکر شده و وارد چندین فرهنگ اروپایی دیگر شده است. [ ۱] [ ۲]
اولین استفاده از واژهٔ چاردا مربوط به ۱۷۵۵ است. چارداها در ابتدا در مکانهایی قرار داشتند که پاسبانان و نیروی نظمیه به سختی می توانستند آنها را کنترل کنند. این مکان ها معمولاً دارای جایی برای درشکه، ارابه و استراحت اسب بودند. داستان های عاشقانه بسیاری که بیشتر در مورد قانون شکنان و بتیارها نقل شده، به چاردا مرتبط است. [ ۳]
در سراسر مجارستان چارداهای قدیمی پذیرای مهمانان بوده و عمدتاً کاربرد رستوران و موزه دارند. نامی که برای چاردا انتخاب شده از شهر یا اتفاقی معروف منتسب به آن می آید. [ ۳]
این چاردار که در امتداد جادهٔ نمک در کنار رودخانه هورتوبادی در کنار دفتر جمع آوری مالیات و اداره پست در سال ۱۶۹۹ ساخته شده، چندین بار نوسازی و توسعه یافته ولی شکل کنونی آن از قرن نوزدهم باقی است. [ ۴] [ ۵]
این چاردا در ۱۷۴۰ در تقاطع هشت جاده ساخته شد. بتیار مشهور شاندور روژا در دودکش این چاردا پنهان شده و از طریق تونل از ژاندارم ها فرار کرده است. مسیر فرار او در موزهٔ این چاردا که اکنون به عنوان رستوران کاربرد دارد قابل مشاهده است. [ ۶]
چاردای کون سنت میکلوش مجموعه ای از مسافرخانه، ساختمان های فرعی، یک چاه و کوره ای در حیاط آن است. نام آن از جنایتی گرفته شده که در سال ۱۸۰۱ اتفاق افتاد؛ یک روز صبح زنی را به خاطر حسادت عشقی مرده، با گردنی قطع شده پیدا کردند. در ۱۷۹۲ نیز دزدی که آسایش را از همهٔ منطقه ربوده بود با ژاندارم درگیر شد و با گلوله در این چاردا از پای درآمد. از ۱۸۷۰ با پایان یافتن دورهٔ بی قانونی و دنیای بتیارها و احداث راه آهن کم کم از تعداد مسافران و مهمانان این چاردا کاسته شد. از سال ۱۹۷۸ موزه ای در آنجا دایر است. [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفریشهٔ چاردا، به واژهٔ فارسی چارتاق بازمی گردد. واژهٔ چاردا در زبان های بالکانی از ترکیِ çardak گسترش پیدا کرده و در زبان مجاری هم از طریق صربی کروواتی و هم مستقیماً از ترکی عثمانی وارد شده است. همچنین پسوند «ش»، چاردا را وابسته به نوعی رقص به نام چارداش می کند که از سال ۱۸۳۵ در گزارش ها ذکر شده و وارد چندین فرهنگ اروپایی دیگر شده است. [ ۱] [ ۲]
اولین استفاده از واژهٔ چاردا مربوط به ۱۷۵۵ است. چارداها در ابتدا در مکانهایی قرار داشتند که پاسبانان و نیروی نظمیه به سختی می توانستند آنها را کنترل کنند. این مکان ها معمولاً دارای جایی برای درشکه، ارابه و استراحت اسب بودند. داستان های عاشقانه بسیاری که بیشتر در مورد قانون شکنان و بتیارها نقل شده، به چاردا مرتبط است. [ ۳]
در سراسر مجارستان چارداهای قدیمی پذیرای مهمانان بوده و عمدتاً کاربرد رستوران و موزه دارند. نامی که برای چاردا انتخاب شده از شهر یا اتفاقی معروف منتسب به آن می آید. [ ۳]
این چاردار که در امتداد جادهٔ نمک در کنار رودخانه هورتوبادی در کنار دفتر جمع آوری مالیات و اداره پست در سال ۱۶۹۹ ساخته شده، چندین بار نوسازی و توسعه یافته ولی شکل کنونی آن از قرن نوزدهم باقی است. [ ۴] [ ۵]
این چاردا در ۱۷۴۰ در تقاطع هشت جاده ساخته شد. بتیار مشهور شاندور روژا در دودکش این چاردا پنهان شده و از طریق تونل از ژاندارم ها فرار کرده است. مسیر فرار او در موزهٔ این چاردا که اکنون به عنوان رستوران کاربرد دارد قابل مشاهده است. [ ۶]
چاردای کون سنت میکلوش مجموعه ای از مسافرخانه، ساختمان های فرعی، یک چاه و کوره ای در حیاط آن است. نام آن از جنایتی گرفته شده که در سال ۱۸۰۱ اتفاق افتاد؛ یک روز صبح زنی را به خاطر حسادت عشقی مرده، با گردنی قطع شده پیدا کردند. در ۱۷۹۲ نیز دزدی که آسایش را از همهٔ منطقه ربوده بود با ژاندارم درگیر شد و با گلوله در این چاردا از پای درآمد. از ۱۸۷۰ با پایان یافتن دورهٔ بی قانونی و دنیای بتیارها و احداث راه آهن کم کم از تعداد مسافران و مهمانان این چاردا کاسته شد. از سال ۱۹۷۸ موزه ای در آنجا دایر است. [ ۷]
wiki: چاردا