چارخایگی. [ ی َ / ی ِ ] ( حامص مرکب ) شجاعت و جنگجویی. || میل وافر به زنان داشتن : پیرانه سر که پشت امیدی دوتا شده از چارخایگی دو سه جا کدخدا شده.امیدی ( از آنندراج ).|| کنایه از مفسدی و حیله گری.