چارجو
لغت نامه دهخدا
چارجو. ( اِخ ) نام یکی از معابر جیحون. به مناسبت شهری با همین نام بدانجا، چارجوی. صاحب مرآت البلدان آرد: در سنه نهصد و سی و در مرتبه دوم که عبیداﷲخان اوزبک از ماوراءالنهر بقصد تسخیر خراسان از معبر چارجوی جیحون عبور نموده بمرو آمد و ازمرو بجانب مشهد مقدس رانده این شهر را محاصره کرد وبحیطه تصرف درآورد و از آنجابه استراباد تاخت و بعد بطرف بلخ معاودت نمود. ( مرآت البلدان ج 4 ص 44 ).
فرهنگ فارسی
دانشنامه آزاد فارسی
چارْجو
(نام سابق: آمُل) مرکز استان لباب۱، در شرق ترکمنستان، نزدیک آمودریا۲ و راه آهن سراسری ماورای خزر۳. در فاصلۀ ۱۰۰کیلومتری جنوب غربی بخارا۴ واقع شده است و ۲۱۳,۵۰۰ نفر جمعیت دارد (۲۰۰۳). پس از عشق آباد، پایتخت، دومین شهر بزرگ ترکمنستان است. این شهر در قرون اول اسلامی چهارراه خراسان و ماوراءالنهر (فرارود) و بزرگ ترین معبر خراسان بزرگ بود و به سبب داشتن آب های روان و مزارع بزرگ از دیگر شهرهای خراسان و ماوراءالنهر متمایز بود. میان چارجو و سرزمین غزان، بیابان بزرگی با آبادی های اندک قرار داشت. با وجود این، چارجو همواره مرکز بزرگ کاروانی و تجاری، و محل مناسبی برای دادوستد بود. امیرتیمور در ۱۳۹۲م/۷۹۵ق این شهر را تصرف کرد. ظاهراً شهر پس از آن چارجو نامیده شد. روس ها در ۱۸۸۴م/۱۳۰۱ق این شهر را تصرف و آن را به راه آهن متصل کردند. چند سال بعد، در ۱۶ کیلومتری این شهر، شهر جدید چارجو را به شیوۀ اروپایی در محلی به نام دیوانه باغ احداث کردند. نام این شهر در سال های حکومت شوروی به کاگانوویچسک تغییر یافت؛ با وجود این، جنبه های بومی قدیمی آن همچنان محفوظ مانده است. چارجو تا دهۀ ۱۹۷۰ از رودبندرهای مهم به شمار می رفت، اما انحراف آب آمودریا برای آبیاری از اهمیت آن به منزلۀ مرکز حمل ونقل کاسته است.
LebapAmu DaryaTrans-Caspian RailwayBukhara
(نام سابق: آمُل) مرکز استان لباب۱، در شرق ترکمنستان، نزدیک آمودریا۲ و راه آهن سراسری ماورای خزر۳. در فاصلۀ ۱۰۰کیلومتری جنوب غربی بخارا۴ واقع شده است و ۲۱۳,۵۰۰ نفر جمعیت دارد (۲۰۰۳). پس از عشق آباد، پایتخت، دومین شهر بزرگ ترکمنستان است. این شهر در قرون اول اسلامی چهارراه خراسان و ماوراءالنهر (فرارود) و بزرگ ترین معبر خراسان بزرگ بود و به سبب داشتن آب های روان و مزارع بزرگ از دیگر شهرهای خراسان و ماوراءالنهر متمایز بود. میان چارجو و سرزمین غزان، بیابان بزرگی با آبادی های اندک قرار داشت. با وجود این، چارجو همواره مرکز بزرگ کاروانی و تجاری، و محل مناسبی برای دادوستد بود. امیرتیمور در ۱۳۹۲م/۷۹۵ق این شهر را تصرف کرد. ظاهراً شهر پس از آن چارجو نامیده شد. روس ها در ۱۸۸۴م/۱۳۰۱ق این شهر را تصرف و آن را به راه آهن متصل کردند. چند سال بعد، در ۱۶ کیلومتری این شهر، شهر جدید چارجو را به شیوۀ اروپایی در محلی به نام دیوانه باغ احداث کردند. نام این شهر در سال های حکومت شوروی به کاگانوویچسک تغییر یافت؛ با وجود این، جنبه های بومی قدیمی آن همچنان محفوظ مانده است. چارجو تا دهۀ ۱۹۷۰ از رودبندرهای مهم به شمار می رفت، اما انحراف آب آمودریا برای آبیاری از اهمیت آن به منزلۀ مرکز حمل ونقل کاسته است.
LebapAmu DaryaTrans-Caspian RailwayBukhara
wikijoo: چارجو
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید