چار هنگام

لغت نامه دهخدا

چارهنگام. [ هَِ ] ( اِ مرکب ) چهارهنگام. چهارفصل.چارموسم. بهار و تابستان و پائیز و زمستان. فصول اربعة. || چهار وقت صبح و ظهر و عصر و شب.

فرهنگ فارسی

چهار هنگام . چهار فصل . چار موسم . بهار و تابستان و پائیز و زمستان . فصول اربعه .

پیشنهاد کاربران

بپرس