چارموجه. [ م َ ج َ / ج ِ] ( اِ مرکب ) چهارموجه. چهارموج. چارموج. غرقاب. طوفان. بمعنی گرداب. ( غیاث ). طوفان دریایی : آید به چارموجه دریای حسن تو لرزد به خود چو کشتی بی لنگر آینه.
صائب ( از آنندراج ).
و رجوع به چارموج شود.
فرهنگ فارسی
چهار موجه . چهار موج . چار موج . غرقاب . طوفان . بمعنی گرداب . طوفان دریائی .