چار موجه

لغت نامه دهخدا

چارموجه. [ م َ ج َ / ج ِ] ( اِ مرکب ) چهارموجه. چهارموج. چارموج. غرقاب. طوفان. بمعنی گرداب. ( غیاث ). طوفان دریایی :
آید به چارموجه دریای حسن تو
لرزد به خود چو کشتی بی لنگر آینه.
صائب ( از آنندراج ).
و رجوع به چارموج شود.

فرهنگ فارسی

چهار موجه . چهار موج . چار موج . غرقاب . طوفان . بمعنی گرداب . طوفان دریائی .

پیشنهاد کاربران

بپرس