چاردست وپا رفتن.[ دَ ت ُ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) رفتن آدمی بر روی دو دست و دو پای چون ستور. کف هردو دست و هر دو پای را بر زمین نهاده رفتن. راه رفتن کودکانی که تازه به راه میافتند و راه رفتن آدمی بشیوه راه رفتن چارپایان.
فرهنگ فارسی
رفتن آدمی بر روی دو دست و دو پای چون ستور . چون گوسفند و شتر و گاو کف هر دو دست و هر دو پای را بر زمین نهاده رفتن . راه رفتن کودکانیکه تازه به راه میافتند . راه رفتن آدمی بشیو. راه رفتن چار پایان .
