چار دری

لغت نامه دهخدا

چاردری. [ دَ ] ( اِ مرکب ) اطاقی که چار در داشته باشد. اطاقی دارای چهار در. خانه چاردری :
عیسی ز چاردری با جمله جمع رسل
پیش آمده بادب کرده سلام ادا.
مجیر بیلقانی ( در وصف معراج رسول ).
|| کنایه است از عالم. ( از ناظم الاطباء ). || کنایه است از عناصر اربعه. ( از مجموعه مترادفات ص 251 ).

گویش مازنی

/chaar dari/ اتاق چهار در - ساختمان شخصی

پیشنهاد کاربران

بپرس