چار بنیچه

لغت نامه دهخدا

چاربنیچه. [ ب ُ چ َ ] ( اِخ ) شعبه ای از طائفه ایل باصری که تیره ای از ایلات خمسه فارس بشمار میرود. ( جغرافی سیاسی کیهان ص 87 ).

فرهنگ فارسی

شعب. از طائف. ایل باصری که تیر. از ایلات خمس. فارس بشمار میرود .

پیشنهاد کاربران

بپرس