چادرینه مخچه

چادُرینه مُخچه ( انگلیسی: Cerebellar tentorium ) امتدادی از سخت شامه است که میان مخچه و ساقه مغزی قرار گرفته و این دو را از لوب های پس سری مخ مجزا می نماید و طاق محکم غشایی را تشکیل می دهد. چادرینه مخچه، لامینای قوسی شکل بوده، که در وسط به بالارفته و در اطراف به سمت پایین متمایل می شود، سطح فوقانی مخچه را پوشانیده و کار پشتیبانی از لوب های پس سری مغز را بر عهده دارد. حاشیهٔ پیشین ( قدامی ) آن آزاد و فرورفته است، از سمت عقب توسط کنارهٔ محدب و برجسته خود به حاشیه های عرضی به سطح داخلی استخوان پس سری متصل می شود و در آنجا سینوس های عرضی را احاطه می نماید؛ از سمت جلو سینوس های خاره ای بالایی را در بر می گیرد، در نوک بخش خاره ای استخوان گیجگاهی، حاشیه های رها و متصل باهم تلاقی می کنند و با تقاطع دیگری، به سمت جلو امتداد دارند تا برای زوائد و برجستگی های پیشین و پسین کلینوئید ثابت نگه داشته شوند. تا خط میانی سطح فوقانی آن، حاشیهٔ پسین ( خلفی ) داس مغز اتصال یافته است. چادرینه نیمکره های مغزی را حمایت کرده و آنها را از بخش تحتانی مغز جدا می نماید. زمانی که فشار اضافی در حفره جمجمه ای به وجود آید، بافت مغزی ممکن است در مقابل چادرینه فشرده شده یا این که به سمت پایین جابجا گردد، که این فرایند فتق یا بیرون زدگی مغز نامیده می شود.
چادرینه از لحاظ بالینی حائز اهمیت است زیرا تومورهای مغزی اغلب به صورت بالاچادرینه ای ( سوپراتنتوریال ) ، و زیرچادرینه ای ( اینفراتنتوریال ) مشخص می شوند. موقعیت و محل تومور می تواند در تعیین نوع تومور کمک نماید، زیرا تومورهای مختلف با تکرار و کثرت های متفاوتی در هر محل به وجود می آیند. به علاوه، اکثر تومورهای دوران کودکی زیرچادرینه ای هستند در حالیکه بیشتر تومورهای بزرگسالی به صورت بالاچادرینه ای می باشند. همچنین موقعیت تومور می تواند دارای ارزش تشخیصی باشد. از آنجایی که چادرینه ( تنتوریوم ) یک ساختار سخت است، در صورت انبساط حجمی پارانشیم در بالای چادرینه، مغز می تواند تا حدی از طریق چادرینه به سمت پایین فشار داده شود. این فرایند موسوم به فتق مغزی بوده و اغلب در طرف آسیب دیده به واسطهٔ فشار بر روی عصب سوم جمجمه باعث مردمک گشادی ( میدریاز ) می شود. فتق چادرینه ای یک علامت جدی است خصوصاً زمانی که ساقه مغزی فشرده شده همچنین در صورتی که فشار بیشتر افزایش یابد.