چادرنشینی

چادُرنشینی
شیوۀ زندگی مبتنی بر کوچیدن از منطقه ای به منطقۀ دیگر برحسب شرایط اقلیمی. اقوام چادرنشین در سراسر امریکا و آسیا و افریقا پراکنده اند. چادرنشینان یا از راه رمه داری روزگار می گذرانند، یا شکارچی اند و اغلب در مواعید فصلی مشخص برای یافتن چراگاه یا شکار مناسب از مناطق سردتر به مناطق معتدل تر می کوچند و در چادرهایی که برپا می کنند، روزگار می گذرانند. ساختار اجتماعی اقوام چادرنشین، ایلی ـ قبیله ای است و حکم رئیس قبیله، که یا از ریش سفیدان است یا جنگاورترین فرد قبیله، اغلب لازم الاجراست. در برخی مناطق جهان، ازجمله در ایران، گروه های نیمه چادرنشین نیز زندگی می کنند. نیمه چادرنشینان در بخشی از سال، مسکن ثابت دارند و در بخش دیگر در چادر به سر می برند. اقوام چادرنشین، در همۀ نقاط جهان به جنگاوری آوازه دارند. تاخت وتازهای این اقوام به مناطق شهری متمدن دگرگونی های عظیم تاریخی را سبب شده است؛ مثلاً هجوم اقوام مغول به غرب آسیا و شرق اروپا که ساختار سیاسی و فرهنگی این مناطق را دستخوش دگرگونی های عمیق کرد. ازجمله اقوامی که امروزه نیز به شیوۀ چادرنشینی زندگی می کنند می توان اسکیموهای شمال امریکا، بومیان استرالیا، سرخ پوستان آمازون، بیابانگردان شمال افریقا و ایلات عمدۀ چادرنشین ایرانی را نام برد. کولی ها نیز به نوعی زندگی چادرنشینی دارند، هرچند شیوۀ معیشتشان، مبتنی بر دادوستد، با دیگر چادرنشینان متفاوت است.