چابک سرای

لغت نامه دهخدا

چابک سرای. [ ب ُ س َ ] ( نف مرکب ) شاعر خوش سخن. || ماهر در سخنوری. || خوش آواز :
بیار ای سخنگوی چابک سرای
بساط سخن را یکایک بجای.
نظامی ( شرفنامه ).

فرهنگ فارسی

شاعر . خوش سخن . ماهر در سخنوری . خوش آواز .

پیشنهاد کاربران

بپرس