چابک روی

لغت نامه دهخدا

چابک روی. [ ب ُ رَ ] ( حامص مرکب )چابک رفتاری. تندروی. چالاکی در راه رفتن :
به چابک روی پیکرش دیوزاد
به گردندگی کنیتش دیو باد.

نظامی ( شرفنامه ).

که چون خسرو از تخت کیخسروی
سوی لشکر آمد به چابک روی.

نظامی ( شرفنامه ).

چابک رفتاری . تندروی . چالاکی در راه رفتن .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید