چابهار شهرستان

چابَهار، شهرستان
شهرستان ساحلی در جنوب استان سیستان و بلوچستان، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش های دشتیاری، پلان، کنارک و زرآباد با مرکزیت اداری شهر چابهار. از شمال به شهرستان های نیک شهر و سرباز، از شرق به کشور پاکستان، از جنوب به دریای عمان و از غرب به شهرستان جاسک (استان هرمزگان) محدود است. نواحی شرقی آن را دشت پهناور و حاصل خیز دشتیاری تشکیل داده و سایر نواحی آن پوشیده از ارتفاعاتی است که بلندی آن ها از ۱,۲۰۰ متر کمتر است. کوه کروچ با بلندی ۱,۲۰۵ متر مرتفع ترین آن هاست و کوه گوزر و دیوانی از دیگر ارتفاعات مهم آن است. دره ها و دشت های پهناوری در این شهرستان وجود دارد و رودخانۀ باهوکلات که بخش های پلان و دشتیاری را مشروب می کنند، همراه با خشک رودهایی چون کهیر و بیشمُنت و رابچ رودخانه های آن را تشکیل می دهند. این شهرستان با اقلیم گرم تا خیلی گرم و مرطوب، از نظر بارندگی جزو نواحی خشک به حساب می آید. جمعیت این شهرستان ۲۱۶,۶۸۱ نفر است (۱۳۸۵). عمده ترین آبادی های آن عبارت اند از پلان، نگور، کنارک، جهلو، باهوکلات، پیرسهراب، کمبل سلیمان، سند میرثوبان، نوبندیان، جهلیان، و لاش (غیر از چابهار). راه ایرانشهر به چابهار و همچنین راه ساحلی چابهار به گواتر (در شرق) و چابهار به جاسک (در غرب) و نیز راه چابهار به نیک شهر شبکۀ راه های ارتباطی این شهرستان است. غلات، خرما، مرکبات، حبوبات، لبنیات، پنبه، صیفی جات، و محصولات جالیزی عمده ترین فرآورده های کشاورزی این شهرستان محسوب می شوند.