چائی کار

لغت نامه دهخدا

چائی کار. ( نف مرکب ) زارع چای. || ( اِخ ) لقب شاهزاده کاشف السلطنه که به زمان سلطنت مظفرالدین شاه بذر چای و کشت آن را از چین به ایران آورد و در لاهیجان بار اول کشت چای کرد و در این امر دچار مشقات و رنج های بسیار شد. مقبره او در لاهیجان است. رجوع به «چای کار» شود.

فرهنگ فارسی

زارع چای . یا لقب شاهزاده کاشف السلطنه که به زمان سلطنت مظفرالدین شاه بذر چای و متخصص کشت آن را از چین به ایران آورد و در لاهیجان بار اول کشت چای کرد و در این امر دچار مشقات و رنج های بسیار شد . مقبر. او در لاهیجان است .

پیشنهاد کاربران

بپرس