پیگْمی (Pygmy)
(یا: پیگمه ها) مردمانی سیاه پوست از چندین گروه قومی با جثه هایی کوچک، ساکن در جنگل های استوایی افریقا. مهم ترین گروه ها در بین پیگمه ها عبارت اند از توآها، آکاها امبوتیها، بینگاها، باکاها، و گِلی اِفه ها. مجموع جمعیت پیگمه ها کمتر از ۲۰۰ هزار نفر است و آن ها را باید احتمالاً ساکنان بومی جنگل های استوایی افریقا، پیش از ورود مردمان کشاورز از سایر مناطق به آن، دانست. پیگمه ها در دسته های کوچک کوچنده، شکارچی ـ گردآورندۀ خوراک، زندگی می کنند، اما با مردم ساکن در این منطقه نیز مبادلات تجاری دارند. پیگمه ها از دوران مصر و یونان باستان در مناطقی خارج از مناطق زیستی خود شناخته شده بودند. آن ها در حال حاضر در بخش هایی از جمهوری افریقای مرکزی، کامرون، جمهوری دموکراتیک کنگو (زئیر پیشین)، بوروندی، گابون، روآندا، سودان و اتیوپی دیده می شوند. آنان از دیرباز در مسکن هایی تک اتاقی، کندوشکل و ساخته شده از شاخ و برگ و ساقۀ گیاهان زندگی می کنند. دربارۀ پیگمه های امبوتیِ ساکن جنگل ایتوری در کنگو این فرضیه مطرح است که آنان نزدیک به ۱۰ هزار سال در این جنگل ها از سایر مردمان افریقا جدا بوده اند. به نظر می رسد که این گروه به همراه سانها بارزترین مشخصات وراثتی را به مثابۀ افریقایی های نخستین داشته باشند. همچنین به نظر می رسد که قد کوتاه آنان (در مردان ۱۴۷ سانتی متر و در زنان ۱۴۲ سانتی متر) در بیرون راندن حرارت و بهبود تعریق یا به عبارت دیگر انطباق بهتر با شرایط محیط گرم و مرطوب جنگل مؤثر باشد. امبوتی ها در دسته های کوچک، حدود ۳۰ خانوار، زندگی می کنند که البته اندازه و ترکیب خانوارها بنابر میزان دسترس پذیری به منابع شکار و گیاهان متغیر است. آنان برای تأمین پارچه و فلز به همسایگان کشاورز احتیاج دارند و در مقابل این کالاها، یا محصولات جنگلی عرضه می کنند یا به عوض برایشان کارگری می کنند. ازجمله مناسک روستایی رایج بین آنان مراسم ختنه است. هم جواری پیگمه ها با همسایگان کشاورزشان سبب شده است که زبان اصلی پیگمه ها از میان برود و آنان غالباً به زبان همسایگان خود سخن گویند. درحال حاضر، با تخریب جنگل ها، پیگمه ها ناچارند یا به مناطقی دوردست تر در جنگل پناه ببرند یا در جماعت های کشاورز جذب شوند.
(یا: پیگمه ها) مردمانی سیاه پوست از چندین گروه قومی با جثه هایی کوچک، ساکن در جنگل های استوایی افریقا. مهم ترین گروه ها در بین پیگمه ها عبارت اند از توآها، آکاها امبوتیها، بینگاها، باکاها، و گِلی اِفه ها. مجموع جمعیت پیگمه ها کمتر از ۲۰۰ هزار نفر است و آن ها را باید احتمالاً ساکنان بومی جنگل های استوایی افریقا، پیش از ورود مردمان کشاورز از سایر مناطق به آن، دانست. پیگمه ها در دسته های کوچک کوچنده، شکارچی ـ گردآورندۀ خوراک، زندگی می کنند، اما با مردم ساکن در این منطقه نیز مبادلات تجاری دارند. پیگمه ها از دوران مصر و یونان باستان در مناطقی خارج از مناطق زیستی خود شناخته شده بودند. آن ها در حال حاضر در بخش هایی از جمهوری افریقای مرکزی، کامرون، جمهوری دموکراتیک کنگو (زئیر پیشین)، بوروندی، گابون، روآندا، سودان و اتیوپی دیده می شوند. آنان از دیرباز در مسکن هایی تک اتاقی، کندوشکل و ساخته شده از شاخ و برگ و ساقۀ گیاهان زندگی می کنند. دربارۀ پیگمه های امبوتیِ ساکن جنگل ایتوری در کنگو این فرضیه مطرح است که آنان نزدیک به ۱۰ هزار سال در این جنگل ها از سایر مردمان افریقا جدا بوده اند. به نظر می رسد که این گروه به همراه سانها بارزترین مشخصات وراثتی را به مثابۀ افریقایی های نخستین داشته باشند. همچنین به نظر می رسد که قد کوتاه آنان (در مردان ۱۴۷ سانتی متر و در زنان ۱۴۲ سانتی متر) در بیرون راندن حرارت و بهبود تعریق یا به عبارت دیگر انطباق بهتر با شرایط محیط گرم و مرطوب جنگل مؤثر باشد. امبوتی ها در دسته های کوچک، حدود ۳۰ خانوار، زندگی می کنند که البته اندازه و ترکیب خانوارها بنابر میزان دسترس پذیری به منابع شکار و گیاهان متغیر است. آنان برای تأمین پارچه و فلز به همسایگان کشاورز احتیاج دارند و در مقابل این کالاها، یا محصولات جنگلی عرضه می کنند یا به عوض برایشان کارگری می کنند. ازجمله مناسک روستایی رایج بین آنان مراسم ختنه است. هم جواری پیگمه ها با همسایگان کشاورزشان سبب شده است که زبان اصلی پیگمه ها از میان برود و آنان غالباً به زبان همسایگان خود سخن گویند. درحال حاضر، با تخریب جنگل ها، پیگمه ها ناچارند یا به مناطقی دوردست تر در جنگل پناه ببرند یا در جماعت های کشاورز جذب شوند.
wikijoo: پیگمی