پیگرس
لغت نامه دهخدا
پیگرس. [ رِ ] ( اِخ ) پسر سلدوم از رؤسای بحریه ایران در جنگ خشایارشا با یونانیان. ( ایران باستان ج 1 ص 742 ).
پیگرس. [ رِ ] ( اِخ ) مترجم کورش کوچک. ( ایران باستان ج 2 ص 1015 ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیگرِس - واژه فارسی باستان - نام پسرانه
نام پسر سلدوم، فرمانده نیروی دریایی ایران در جنگ خشایارشا با یونانیان ( نبردهای ترموپیل و آرتِمیزیوم که به فتح آتن انجامید! )
پیگ: پیک، قاصد، برنده ی چیزی، چاپار
... [مشاهده متن کامل]
رِس: بن فعل رسیدن
معنی: پیک رسان، پیامبر، هاتف، سروش، وَخشور! -
خوش خبر، مژده رسان، نوید دهنده
نام پسر سلدوم، فرمانده نیروی دریایی ایران در جنگ خشایارشا با یونانیان ( نبردهای ترموپیل و آرتِمیزیوم که به فتح آتن انجامید! )
پیگ: پیک، قاصد، برنده ی چیزی، چاپار
... [مشاهده متن کامل]
رِس: بن فعل رسیدن
معنی: پیک رسان، پیامبر، هاتف، سروش، وَخشور! -
خوش خبر، مژده رسان، نوید دهنده