پیگاه

لغت نامه دهخدا

پیگاه. [ پ َ / پ ِ ] ( اِ ) اول روز. قوسی گوید: وقت صبح و غالباً اصل آن بیگاه است یعنی بیوقت ، یعنی پیش از وقت. پگاه بحذف یای تحتانی مثله. ( آنندراج ). رجوع به پگاه شود.

فرهنگ فارسی

اول روز

پیشنهاد کاربران

بپرس