پیکان زمان ( به انگلیسی: Arrow of Time, or Time's Arrow ) مفهومی است که در سال ۱۹۲۷ توسط اخترشناس بریتانیایی آرتور استنلی ادینگتون مطرح گشت. این مفهوم بر مبنای عدم تقارن زمان، گفته می شود و نشان دهندهٔ آن ست که زمان یک جهت مرجع دارد. این جهت را با مطالعه بر روی ساختار اتم ها و مولکول ها و اجسام می توان به دست آورد.
در سیستم های میکروسکوپی بیشتر تقارن زمان برقرار است، در حالی که در سیستم های ماکروسکوپی تقارن زمان نقض شده و زمان یک جهت ارجح دارد.
به عبارت دیگر، اعتقاد بر این است که فرآیندهای فیزیکی در سطح میکروسکوپی به طور کامل یا عمدتاً متقارن زمانی ( time - symmetric ) هستند: اگر جهت زمان برعکس شود، گزاره های نظری که آن ها را توصیف می کنند صادق می مانند. حال آنکه در سطح کلانِ ماکروسکوپی اغلب به نظر می رسد که اینطور نیست: یک جهت ( یا جریان ) آشکار زمان وجود دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سیستم های میکروسکوپی بیشتر تقارن زمان برقرار است، در حالی که در سیستم های ماکروسکوپی تقارن زمان نقض شده و زمان یک جهت ارجح دارد.
به عبارت دیگر، اعتقاد بر این است که فرآیندهای فیزیکی در سطح میکروسکوپی به طور کامل یا عمدتاً متقارن زمانی ( time - symmetric ) هستند: اگر جهت زمان برعکس شود، گزاره های نظری که آن ها را توصیف می کنند صادق می مانند. حال آنکه در سطح کلانِ ماکروسکوپی اغلب به نظر می رسد که اینطور نیست: یک جهت ( یا جریان ) آشکار زمان وجود دارد.
wiki: پیکان زمان