پیکارگر

/peykArgar/
مترادف پیکارگر: جنگجو، رزمنده، ستیزه جو، مبارز، محارب
متضاد پیکارگر: مصلح، صلح طلب
معنی انگلیسی:
contestant, fighter

لغت نامه دهخدا

پیکارگر. [ پ َ / پ ِ گ َ ] ( ص مرکب ) پیکارکننده. پیکارجوی. ( آنندراج ). مبارز. جنگی :
چنین پاسخ آورد پیکارگر
که ای پهلوانان با نام و فر.
فردوسی.
که پیکارگرْشان سپهبد شده ست
به رزم اندرون دستشان بد شده ست.
فردوسی.

فرهنگ معین

(پِ. گَ ) (ص فا. ) مبارز، جنگی .

فرهنگ عمید

پیکارکننده، جنگی.

پیشنهاد کاربران

بپرس