پیکارگر

/peykArgar/

مترادف پیکارگر: جنگجو، رزمنده، ستیزه جو، مبارز، محارب

متضاد پیکارگر: مصلح، صلح طلب

معنی انگلیسی:

contestant, fighter

لغت نامه دهخدا

پیکارگر. [ پ َ / پ ِ گ َ ] ( ص مرکب ) پیکارکننده. پیکارجوی. ( آنندراج ). مبارز. جنگی :
چنین پاسخ آورد پیکارگر
که ای پهلوانان با نام و فر.

فردوسی.

که پیکارگرْشان سپهبد شده ست
به رزم اندرون دستشان بد شده ست.

فردوسی.

(پِ. گَ ) (ص فا. ) مبارز، جنگی .

پیکارکننده، جنگی.

جنگنده سیاسی

حوصله سر بر