پیکارگاه

معنی انگلیسی:

heatre, jungle, theater

لغت نامه دهخدا

پیکارگاه. [ پ َ / پ ِ ] ( اِ مرکب ) میدان جنگ. جنگ جای. پیکارگه. حربگاه. رزمگاه :
سه راه است از ایدر بدان بارگاه
که ارجاسپ خواندش به پیکارگاه.

فردوسی.

دوزخی شد عرصه پیکارگاه
که در آن پیکارگه خنجر کشید.

مسعودسعد.

( ~. ) (اِمر. ) میدان جنگ ، رزمگاه .

جای پیکار، میدان جنگ، رزمگاه.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید