پیکارخر

لغت نامه دهخدا

پیکارخر.[ پ َ / پ ِ خ َ ] ( نف مرکب ) پیکارجوی. طالب پیکار. آرزومند جنگ. جنگجو. پیکارخواه. جنگ خواه :
از ایران سپاهی است بسیار مر
همه سر فروشان پیکارخر.
اسدی.

فرهنگ عمید

پیکارخرنده، پیکارخواه، جنگ خواه: از ایران سپاهی ست زبسیار مر / همه سرفروشان پیکارخر (اسدی: لغت نامه: پیکارخر ).

پیشنهاد کاربران

بپرس