پیکار رفتن. [ پ َ / پ ِ رَ ت َ ] ( مص مرکب )بجنگ رفتن. بحرب رفتن : پسری را با سی هزار مرد به طوس سپارد تا به پیکار رود. ( فارسنامه ابن البلخی ).
