پیچیدن

لغت نامه دهخدا

پیچیدن.[ دَ ] ( مص ) درنوشتن. درنوردیدن. نوردیدن. لوله کردن. التواء. ملتوی کردن. تافتن. پیچ دادن. طی ، چنانکه در نامه ای و طوماری. طی کردن. طومار کردن. مطوی کردن. نوشتن. نبشتن. عصب. ( منتهی الارب ). اقطرار. انطواء. اهتصار. جلز. تجلیز. ( منتهی الارب ). || پیچ خوردن. گردیدن بجهتی یا سمتی. منحرف شدن. گشتن از سویی بسویی دیگر. || حلقه زدن. گرد خود برآمدن. چون مار و جز آن.چنبره زدن. خمیدن. || لفاف کردن . تلفیف کردن. ملفوف کردن. لف. ( دهار ). التفاف . ملتف شدن.
- پیچیدن دوا در کاغذ ؛ درون کاغذ نهادن دارو. از کاغذ لفافی گرد آن برآوردن.
- پیچیدن عمامه و پیچیدن دستار ؛ حلقه کردن برای بسر نهادن. بسر بستن.
- پیچیدن نسخه ؛ تهیه کردن داروها که در آن نوشته است. آماده کردن داروفروش داروهایی که در نسخه نوشته شده است برای تسلیم کردن بخداوند نسخه.
|| خم کردن. تابیدن. تاب دادن. منحنی ساختن. خمیدن. خماندن. || درهم کردن. || متأثر شدن.متألم گشتن :
سپهبد پشیمان شد از کار اوی
بپیچید از آن راست گفتاراوی
مرآن درد را راه چاره ندید
بسی باد سرد از جگر برکشید.
فردوسی.
|| رنج و عذاب و تعب دیدن. به رنج و درد دچار شدن. جزا یافتن. بسزا رسیدن :
و دیگر کجا مردم بدکنش
بفرجام روزی بپیچد تنش.
فردوسی.
زلفت همی بپیچد و با من بدی کند
نشگفت اگر بپیچد هرک او کند بدی.
قمری ( از ترجمان البلاغه ).
- امثال :
هرچه کنی خود پیچی .
|| عذاب کردن. رنج دادن. معذب داشتن :
که او را ( پیران را ) زمانه نیامد فراز
چه پیچی تو او را بسختی دراز.
فردوسی.
بدو گفت کای پرخرد پهلوان
به رنج اندرون چند پیچی روان.
فردوسی.
|| مستأصل کردن. محاصره کردن. در تنگنا قرار دادن : بدان وقت که مأمون بمرو بود و طاهر و هرثمه بدر بغداد، و محمدزبیده را درپیچیده بودند و آن جنگهای صعب میرفت و روزگار میکشید... ( تاریخ بیهقی ).
|| انعکاس صوت از هر سوی. طنین آواز. پیچیدن آواز در کوه یا در گنبدهای مسجد و مانند آن. || منحرف شدن :
کنون از تو سوگند خواهم یکی
نباید که پیچی ز داد اندکی.
فردوسی.
|| معطوف کردن. متوجه کردن :
ببینی کنون زخم جنگی نهنگ
کز آن پس نپیچی عنان سوی جنگ.بیشتر بخوانید ...

فرهنگ فارسی

۱-( مصدر ) خم کردنتاب دادنپیچ دادن خماندن پیچ مهره را اینقدر پیچید تا شکست ۲ - در نوشتن نوردیدن لوله کردن طومار کردنالتوائ:انطوا ئپیچیدن . ۳- لفاف کردن لف : اگر کسی جامه ای تنک بر انگشت پیچد... ۴-در هم کردن . ۵- عذاب کردن رنج دادن : که او را( پیران را ) زمانه نیامد فراز چه پیچی تو او را بسختی دراز? ( فردوسی ) یا پیچیدن آواز ( صوت ) . انعکاس صوت طنین آن . یا پیچیدن دوا ( دارو ) در کاغذ. درون کاغذ نهادن دارواز کاغذ لفافی گرد آن کردن .یا پیچیدن عمامه ( دستار ) . حلقه کردن آن برای بسر نهادن . یا پیچیدن عنان . ۱- زمام مرکب را بطرفی دیگر متوجه کردن : عنان را بپیچید و بنمود پشت پس او سپاه اندر آمد درشت . ( شا. بخ ۲ ) ۲۲۷۳ : ۸- توجه کردن روی آوردن : ببینی کنون زخم جنگی نهنگ کزان پس نپیچی عنان سوی جنگ . ( فردوسی ) یا پیچیدن نسخه . ۱- تهیه کردن دارو ساز داروهایی راکه درنسخ. پزشکی نوشته شده بری تسلیم بصاحب نسخه . ۲- دادن نسخه بدارو ساز برای تهی. داروها . ۷- ( مصدر ) حلقه زدن گرد خود بر آمدن ( چون مار ) چنبره زدن . ۹- متاثر شدن متالم گشتن : سپهبد پشیمان شد از کار اوی بپیچید از ان راست گفتار اوی . ( فردوسی ) ۱٠- رنج دیدن عذاب دیدن جزا یافتن بسزا رسیدن : و دیگر کجا مردم بد کنش بفرجام روزی بپیچد تنش . ( فردوسی ) ۱۱- گلاویز شدن جر و بحث کردن : از همان بچگی بچی خانم را مادرش میزد و با او می پیچیند... یا پیچیدن از... منحرف شدن سر پیچی کردن : ا...درعلم آید در خیال نیاید... تکلف و تاویل در آن نجوییو از گفتن و شنیدن آن نپیچی . یا پیچیدن با کسی ( به پر و پای کسی ) بد رفتاری کردن با اوسختگیری کردن بروی : بخت اگر یارست با سلطان بپیچ بخت چون برگشت صد سلطان بهیچ . ( لغ. ) یا پیچیدن سر. بچرخ آمدن سر دوار یافتن سر : دلش نگیرد ازین کوه و دشت و بیشه و رود [ سرش نپیچید ازین آبکند و لوره و جر.] ( عنصری ) یا سر از فرمان کسی پیچیدن. عصیان آوردن . یا روی پیچیدن از. بر گشتن از گریختن پشت بدادن .

فرهنگ معین

(دَ ) (مص م . ) ۱ - حلقه زدن . ۲ - درنوردیدن . ۳ - در هم کردن .

فرهنگ عمید

۱. پیچ وتاب خوردن.
۲. حلقه زدن.
۳. چرخیدن.
۴. پیچ خوردن چیزی به گرد چیز دیگر.
۵. (مصدر متعدی ) درنوردیدن، درنوشتن، لوله کردن، پیچ دادن.

واژه نامه بختیاریکا

پیتِستِن

جدول کلمات

هف

مترادف ها

envelop (فعل)
فرا گرفتن، پوشاندن، احاطه کردن، پیچیدن، در لفاف گذاشتن، دور چیزی را گرفتن

impact (فعل)
بهم فشردن، پیچیدن، زیر فشار قرار دادن، با شدت ادا کردن، با شدت اصابت کردن

twinge (فعل)
تیر کشیدن، دور زدن، پیچیدن، درد کشیدن

fake (فعل)
وانمود کردن، ساختن، پیچیدن، حلقه کردن، جا زدن

wind (فعل)
پیچاندن، پیچیدن، کوک کردن، حلقه زدن، چرخاندن، از نفس افتادن، بادخورده کردن، در معرض باد گذاردن، از نفس انداختن، انحناء یافتن

resonate (فعل)
تشدید کردن، طنین انداختن، پیچیدن

tie up (فعل)
حبس کردن، بستن، مقید کردن، پیچیدن

fold (فعل)
بهم امیختن، پیچیدن، تابیدن، در اغل کردن، جا کردن، تا کردن، بشکست خود اعتراف کردن، تاه کردن، تاه زدن، تاه خوردن، بکسب یا شغل پایان دادن

roll (فعل)
گرد کردن، پیچیدن، گشتن، غلتیدن، غلت خوردن، غلتاندن، غلت دادن، غل دادن، غلتک زدن، بدوران انداختن، تراندن، تر دادن، تلاطم داشتن

swathe (فعل)
قنداق کردن، پیچیدن

wrap (فعل)
قنداق کردن، پنهان کردن، پیچیدن، پوشانیدن، بسته بندی کردن، لفاف کردن، لفافه دار کردن

muffle (فعل)
چشم بستن، پیچیدن، خاموش کردن، دم دهان کسی را گرفتن

screw (فعل)
پیچاندن، پیچیدن، وصل کردن، پیچ دادن، گاییدن، خست کردن

twist (فعل)
خم کردن، پیچاندن، پیچیدن، تابیدن، پیچ دادن، پیچ دار کردن، تاب خوردن، چرخیدن، تاب دادن

nest (فعل)
پیچیدن، اشیانهای کردن، لانه ساختن، اشیان کردن، اشیان گرفتن، در محل محفوظی جای گرفتن

involve (فعل)
وارد کردن، گیر انداختن، پیچیدن، گرفتار کردن، مستلزم بودن، گرفتار شدن، پیچیده شدن، در گیر کردن یا شدن

swab (فعل)
زدودن، پیچیدن، گرد و خاک گرفتن، با کهنه آب چیزی را کشیدن

wattle (فعل)
بستن، پیچیدن، نرده گذاری کردن

reverberate (فعل)
طنین انداختن، پیچیدن، منعکس کردن، ولوله انداختن

enfold (فعل)
در اغوش گرفتن، در لفافه پیچیدن، پیچیدن، در بر گرفتن، با لفافه پوشاندن

complicate (فعل)
پیچیده کردن، بغرنج کردن، پیچیدن

furl (فعل)
جمع کردن، پیچیدن، پیچیدن و بالا زدن، بدور چیزی پیچیدن، ورتابیدن

convolve (فعل)
پیچیدن، بهم پیچیدن، بهم پیچیده شدن

lap (فعل)
پیچیدن، حریصانه خوردن، تاه کردن، لیس زدن، شلپ شلپ کردن، با صدا چیزی خوردن

infold (فعل)
پوشاندن، در برداشتن، پیچیدن، در بر گرفتن

enwrap (فعل)
پیچیدن، گرفتار کردن

tweak (فعل)
پیچاندن، پیچیدن، پیچ دادن، نیشگون گرفتن و کشیدن

kink (فعل)
پیچیدن

trindle (فعل)
پیچیدن، غلتاندن

فارسی به عربی

برغی , تاثیر , حضن , ریح , ظرف , عقد , عقدة , غط , لف , لفة , لیة , مزیف

پیشنهاد کاربران

واژه پیچیدن
معادل ابجد 79
تعداد حروف 6
تلفظ pičidan
ترکیب ( مصدر لازم ) [پهلوی: pēčitan]
مختصات ( دَ ) ( مص م . )
منبع لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی عمید
فرهنگ فارسی معین
فرهنگ فارسی هوشیار
لَفّ
در لری بختیاری
پیچیدن: پِ تِسْتِن
پیچید: پِ تِسْت
پیچ: پِ ت / پِهت
twriling
پیچیدن: در پهلوی در ریخت پچیتن pēčītanبکار می رفته است .
( ( چراغی است ؛ مر تیره شب را، بسیچ
به بد ، تا توانی، تو هرگز مپیچ! ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 203 )

پیچیدن: توجه کردن، روی آوردن
در شعر مپیچ و در فن او
چون اکذب اوست احسن او
لیلی و مجنون نظامی، ص ۴۶
لف

بپرس