پیچه بایفیلار

سیم پیچ بایفیلار نوعی سیم پیچ است که از دو سیم با فاصلهٔ بسیار کم و به موازات هم تشکیل شده است. در مهندسی واژهٔ بایفیلار برای توصیف سیم هایی به کار می رود که از دو فیلمان یا رشته تشکیل شده اند. استفاده از این اصطلاح برای اشاره به گونه ای ویژه از سیم پیچ هایِ ترانسفورماتوری رایج است. این سیم ها به صورت از پیش آماده در بازار موجودند و معمولاً رنگ لعاب یکی از رشته ها از دیگری متفاوت است. سیم های سه رشته ای مشابه را تریفیلار می گویند.
یکی از ویژگی های مهم سیم پیچ بایفیلار این است که اگر جریان دو رشته در خلاف جهت هم باشد، میدان مغناطیسی حاصل از سیم پیچ ها تقریباً یکدیگر را خنثی می کنند و برآیند کلی میدان مغناطیسی صفر می شود. در اصطلاح گفته می شود که القاوری سیم پیچ صفر است.
از این سیم پیچ ها در ساخت مقاومت های سیم پیچی شده استفاده می شود که که اثر خودالقایی پارازیتی شان ناچیز و قابل چشم پوشی است استفاده می شود. گونه ای دیگر از این سیم پیچی ها در منابع تغذیه سوییچینگ برای فرونشاندن نیروی محرکهٔ الکتریکی متقابل[ ۱] استفاده می شوند که در این حالت سیم ها از نظر الکتریکی با هم ارتباطی ندارند، یکی از آن ها به عنوان سیم پیچ اولیه ترانسفورماتور عمل خواهد کرد و دیگری اتصال کوتاه می شود. هنگام قطع شدن رله که جریان سیم پیچ اولیه قطع می شود، بیشتر انرژی ذخیره شده در این سیم پیچ در سیم پیچ موازی اش تخلیه می گردد و به گرما تبدیل می شود و از این راه قسمتی از انرژی ای که ممکن است به وسیله ( به ویژه نیمه رسانای آن ) صدمه بزند را حذف می کند. عیب اصلی اینکار بالا رفتن مدت زمان کلیدزنی مدار است.
در ترانسفورماتورهای کلیدزنی نیز یکی از سیم پیچ های بایفیلار وظیفهٔ تخلیهٔ شار مغناطیسی سرگردان را که نتوانسته است بین اولیه و ثانویهٔ ترانس ارتباط برقرار کند بر عهده دارد.
در موتور یخچال ها که از نوع القایی آسنکرون است، برای افزایش مقاومت اهمی سیم پیچ راه انداز نسبت به راکتانس القایی ( به منظور افزایش گشتاور راه اندازی موتور ) بخشی از سیم پیچ استارت به صورت بیفیلار سیم پیچی می شود. [ ۲]