پیچمان

لغت نامه دهخدا

پیچمان. [ چ ِ ] ( اِمص ) پیچیدگی. ( آنندراج ) :
تبارک اﷲ ازین گردش آفرین قلمت
که برده آب رخ پیچمان طره حور.
طالب آملی.
- خوش پیچمان ؛ با پیچیدگی زیبا :
تو گر خوش پیچمانی غارت دلها توانی کرد
چه مطلب همچو گل دستار اوغانی بسرپیچی.
زکی ندیم.

پیچمان. ( اِخ ) نام مردی متخصص تاریخ فینیقیه. رجوع به ایران باستان ج 1 ص 61 شود.

پیشنهاد کاربران