پیچ تلگرافی
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
پیچ تلگرافی معمولی ( نام علمی: Vinca minor ) نام یک گونه از سرده پروانش است. معروف به گل پریوش. گونه های این جنس گیاهانی چندساله همیشه سبز هستند و از ویژگی های آن راحتی رشد و جذابیت عمومی دو گونه ی آن ( Vinca minor و Vinca Major ) و عیب آن رشد تهاجمی بویژه در محلهای سایه و در گونه v. major است. در صورتی که در پایین گیاهان پرچین کشت شوند از آنها بالا می روند.
گیاه ساقه های سبز قوسی یا پهن شونده تولید میکند که روی آن برگهای تخم مرغی براق قرار دارد ساقه ها ممکن است در محل گره ها یا حتی نوک آنها وقتی در تماس با خاک مرطوب قرار میگیرند ریشه دار میشوند هر بخش ریشه دار شده جدید میتواند به صورت مستقل شاخه های بیشتری تولید کند. گلهای ۵ گلبرگی که شبیه گلهای فلوکس کم پر است در بهار ظاهر میشود.
گیاه ساقه های سبز قوسی یا پهن شونده تولید میکند که روی آن برگهای تخم مرغی براق قرار دارد ساقه ها ممکن است در محل گره ها یا حتی نوک آنها وقتی در تماس با خاک مرطوب قرار میگیرند ریشه دار میشوند هر بخش ریشه دار شده جدید میتواند به صورت مستقل شاخه های بیشتری تولید کند. گلهای ۵ گلبرگی که شبیه گلهای فلوکس کم پر است در بهار ظاهر میشود.
wiki: پیچ تلگرافی
پیچ تلگرافی (سرده). پروانش یا پیچ تلگرافی یا گل تلگرافی ( به انگلیسی: Periwinkle ، Myrtle ) ؛ نام های دیگر:قضاب مصری، ونکه صغیره، پروانش کوچک، گل تلفونی، گل تلگرافی؛ نام علمی:Vinca minor L
گیاهی پایا، علفی و خزنده که بومی اروپاست. گیاهی چندساله و همیشه سبزکه روی زمین گسترده می شود که ارتفاع آن تا ۶۰ سانتی متر می رسد. برگهایش کامل و متقابل و بیضی کوچک دراز نوک تیز و کمی براق است. گلهایش چهارگلبرگی تا پنج برگی قیفی شکل غالباً آبی رنگ و گاهی آبی روشن است. گل ها در اواسط زمستان تا اواسط بهار باز می شوند.
در این گیاه ماده ای تلخ به نام وین سین ( Vincine ) تانن، پکتین، کاروتین، الکالوئیدهای وینکامی نین، وینکامین، وین سینین، کاتارین، و اسیدهای فرمیک، استیک، اسکوربیک و گلوکوزید و نوعی ساپونین و مقادیر زیادی از الکالوئیدهای وینین Vinine و پوبسین Pubcine وجود دارد. قسمت مورد استفاده این گیاه همه قسمت های گیاه خصوصاً برگ های آن که درهرفصلی می توان چید و در مجاورت گرما خشکاند.
پروانش دارای خواص قابض، تصفیه کننده خون، التیام بخش، ضد اسکوربوت، مقوی عمومی، بندآورندهٔ شیر، مدر، محرک، قاعده آور، معرق و خلط آور است. موارد استعمال پروانش در کمبود ویتامین C، بازکردن مجاری عروقی، خصوصاً با اثر تنظیم کننده و اکسیژن دهنده مغزی، اسهال، خونریزی، رفع اخلاط خونی، سرفه، سرطان، سل، ورم لوزتین، اسهال خونی، رفع نزله های مزمن، وجودخون در ادرار، عادت ماهیانة دردناک و ترشحات زنانگی، تب های نوبه، زخم روده، سقط جنین ( به صورت جوشانده ) و… می باشد. وینکامین موجود در این گیاه در موارد تصلب مغزی، عوارض ناشی از بالابودن فشار خون مانند سردرد، سرگیجه، احساس صداهائی در گوش، نارسائی عمل شریانهای قلبی، عوارض عروقی، شبکیه چشم، کم شدن حافظه، اشکال در تمرکز و کم شدن و ضعف قوای مغزی ناشی از پیری استفاده به عمل می آید. در مداوای کم خونی و به همراه داروهای آهن دار مصرف می شود. در موردمالاریا و ورم روده و امعاء و نیز خون ریزی به کار برده اند. در استعمال خارجی جوشانده آن به صورت لوسیون جهت درمان زخم های بازو بسته و به صورت غرغره در رفع آنژین و ورم لوزتین، به صورت تنقیه در رفع دیسانتری و زخم های روده مصرف می شود. از پوسیون آن در پانسمان زخم ها واولسرها به کار می رود. مقدار مصرف به صورت لوسیون ۲۰ تا ۲۵ گرم برگ در یک لیتر آب است که پس از جوشاندن برای شست وشوی دهان و درمان ورم لثه ها، وبه صورت کمپرس برای شستن زخم ها و بیماری های جلدی استفاده می شود. بیمار می تواند به صورت دم کرده ۱۰۰ گرم برگ را در یک لیتر آب جوش دم کرده و پس از شیرین کردن یک فنجان یا لیوان ضمن صرف غذا میل نماید.
گیاهی پایا، علفی و خزنده که بومی اروپاست. گیاهی چندساله و همیشه سبزکه روی زمین گسترده می شود که ارتفاع آن تا ۶۰ سانتی متر می رسد. برگهایش کامل و متقابل و بیضی کوچک دراز نوک تیز و کمی براق است. گلهایش چهارگلبرگی تا پنج برگی قیفی شکل غالباً آبی رنگ و گاهی آبی روشن است. گل ها در اواسط زمستان تا اواسط بهار باز می شوند.
در این گیاه ماده ای تلخ به نام وین سین ( Vincine ) تانن، پکتین، کاروتین، الکالوئیدهای وینکامی نین، وینکامین، وین سینین، کاتارین، و اسیدهای فرمیک، استیک، اسکوربیک و گلوکوزید و نوعی ساپونین و مقادیر زیادی از الکالوئیدهای وینین Vinine و پوبسین Pubcine وجود دارد. قسمت مورد استفاده این گیاه همه قسمت های گیاه خصوصاً برگ های آن که درهرفصلی می توان چید و در مجاورت گرما خشکاند.
پروانش دارای خواص قابض، تصفیه کننده خون، التیام بخش، ضد اسکوربوت، مقوی عمومی، بندآورندهٔ شیر، مدر، محرک، قاعده آور، معرق و خلط آور است. موارد استعمال پروانش در کمبود ویتامین C، بازکردن مجاری عروقی، خصوصاً با اثر تنظیم کننده و اکسیژن دهنده مغزی، اسهال، خونریزی، رفع اخلاط خونی، سرفه، سرطان، سل، ورم لوزتین، اسهال خونی، رفع نزله های مزمن، وجودخون در ادرار، عادت ماهیانة دردناک و ترشحات زنانگی، تب های نوبه، زخم روده، سقط جنین ( به صورت جوشانده ) و… می باشد. وینکامین موجود در این گیاه در موارد تصلب مغزی، عوارض ناشی از بالابودن فشار خون مانند سردرد، سرگیجه، احساس صداهائی در گوش، نارسائی عمل شریانهای قلبی، عوارض عروقی، شبکیه چشم، کم شدن حافظه، اشکال در تمرکز و کم شدن و ضعف قوای مغزی ناشی از پیری استفاده به عمل می آید. در مداوای کم خونی و به همراه داروهای آهن دار مصرف می شود. در موردمالاریا و ورم روده و امعاء و نیز خون ریزی به کار برده اند. در استعمال خارجی جوشانده آن به صورت لوسیون جهت درمان زخم های بازو بسته و به صورت غرغره در رفع آنژین و ورم لوزتین، به صورت تنقیه در رفع دیسانتری و زخم های روده مصرف می شود. از پوسیون آن در پانسمان زخم ها واولسرها به کار می رود. مقدار مصرف به صورت لوسیون ۲۰ تا ۲۵ گرم برگ در یک لیتر آب است که پس از جوشاندن برای شست وشوی دهان و درمان ورم لثه ها، وبه صورت کمپرس برای شستن زخم ها و بیماری های جلدی استفاده می شود. بیمار می تواند به صورت دم کرده ۱۰۰ گرم برگ را در یک لیتر آب جوش دم کرده و پس از شیرین کردن یک فنجان یا لیوان ضمن صرف غذا میل نماید.
wiki: پیچ تلگرافی (سرده)
پیچ تلگرافی (گیاه). پیچ تلگرافی ( گیاه ) ( نام علمی: Vinca major ) نام یک گونه از سرده پیچ تلگرافی است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفwiki: پیچ تلگرافی (گیاه)
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید