پیچ امین الدوله

پیچ امین الدوله (سرده). پیچ امین الدوله، پلاخور، شونگ، شن نوعی گیاه بوته ای است از خانواده آقطیان که در نیمکرهٔ شمالی می روید. در حدود ۱۸۰ نوع از این گیاه موجود است. [ ۱]
نام این گیاه منتسب به علی خان امین الدوله، صدر اعظم مظفرالدین شاه قاجار است که گفته شده است اولین بار این گیاه را در ایران و در باغ امین الدوله کاشته است. [ ۲]
پیچ امین الدوله میوه ای دارد که گویا در ایران شناخته شده نیست و فقط از آن به عنوان زینتی استفاده می شود. دارای خواص ضد اسکلروتیک و برای بهبود و توانایی دستگاه گوارش و ترشح شیره معده، تقویت مویرگ ها و محافظت از بدن مفید تشخیص داده شده است. با دارا بودن مقدار بالای ویتامین C و B گیاه بسیار سودمندی در رژیم غذایی است. آب آن دردرمان انواع بیماری های پوستی ( اگزما، پسوریازیس، زخم، تاول، و غیره ) سودمند دانسته شده است. [ ۳]

درختچه یا پیچی بالارونده، متعلق به خانوادۀ شوند، با نام علمی Lonicera caprifolium . از به هم پیوستن برگ هایش در قاعده، نوعی جام برای استقرار گل های انتهایی معطر و شکری رنگش پدید می آید. میوۀ این گیاه گوشتی و به رنگ قرمز ارغوانی است و پس از رسیدن کامل تیره رنگ می شود. در گذشته از گل های این گیاه نوعی شربت مقوی قلب و رفع کنندۀ سرفه و تحریکات سینه تهیه می کردند. این گیاه بومی اروپا و آسیای غربی است و از قدیم به صورت پیچ زینتی کاشته می شده است. در جنس Lonicera، علاوه بر پیچ امین الدوله، چند گیاه دیگر ازجمله چندین گونه پلاخور، همگی درختچه ای؛ همچنین گونه های پیچ آویزی (L. sempervirens) و شِن (L. nummularifalia) طبقه بندی شده اند. پیچ آویزی بومی امریکاست و در باغ های ایران به صورت زینتی کاشته می شود.