پیوک

پیوک یا دراکونکولیازیس ( به انگلیسی: Dracunculiasis ) یا بیماری رشته که به آن بیماری کرم گینه ( به انگلیسی: guinea worm disease یا GWD ) نیز گفته می شود، عفونتی است که از طریق کرم گینه منتقل می شود. [ ۲] وقتی که یک فرد آبی را می خورد که حاوی کک آبی آلوده به لارو کرم گینه است، دچار این عفونت می شود. [ ۲] در ابتدای امر هیچ گونه علائمی وجود ندارد. [ ۳] حدود یک سال بعد، هنگامی که کرم ماده روی پوست تاول ایجاد می کند، درد سوزناکی را نیز پدیدمی آورد. این تاول که با سوراخ شدن پوست همراه است معمولاً روی اندام تحتانی بدن مانند پا ایجاد می شود. [ ۲] سپس کرم طی چند هفته از پوست خارج می شود. [ ۴] طی این مدت، ممکن است راه رفتن و کار کردن سخت شود. [ ۳] این که این بیماری باعث مرگ و میر شود، احتمال کمی دارد. [ ۲]
انسان ها تنها موجودات شناخته شده ای هستند که توسط کرم های گینه آلوده می شوند. [ ۳] عرض این کرم حدود یک تا دو میلی متر است و کرم مادهٔ بالغ ۶۰ تا ۱۰۰ سانتی متر طول دارد ( نرها بسیار کوچک تر هستند ) . [ ۲] [ ۳] تخم های این کرم می توانند تا سه هفته خارج از بدن انسان زنده بمانند. [ ۵] پیش از این باید توسط کک های آبی خورده شوند. [ ۲] نوزادهای حشره ای که درون آب هستند ممکن است تا چهار ماه زنده بمانند. [ ۵] بنابراین این بیماری باید هر سال در بدن انسان پدید بیاید تا بتواند در یک منطقه به بقای خود ادامه دهد. [ ۶] تشخیص بیماری معمولاً می تواند بر پایهٔ نشانه و علائم بیماری باشد. [ ۷]
پیشگیری از این بیماری از طریق تشخیص زودهنگام بیماری و همچنین منع بیمار از قرار دادن زخم در آب آشامیدنی ممکن است. [ ۲] تلاش های پیش گیرانهٔ دیگر شامل بهبود دسترسی به آب سالم و در غیر این صورت فیلتر کردن آب نا سالم است. [ ۲] معمولاً گذراندن آب از یک تکه پارچه کافی است. [ ۴] برای کشتن نوزاد حشره در آب آشامیدنی آلوده می توان ماده ای شیمیایی را به نام تمه فوس را به آن افزود. [ ۲] دارو یا واکسنی برای این بیماری وجود ندارد. [ ۲] ممکن است که طی چند هفته بتوان کرم را به آرامی با پیچاندن آن دور یک تکه چوب خارج کرد. [ ۳] زخم هایی که با پیدایش کرم پدید می آیند ممکن است آلوده به باکتری شوند. [ ۳] درد ناشی می تواند ماه ها پس از جدا کردن کرم از بدن ادامه داشته باشد. [ ۳]

رجوع شود به:رشته (جانورشناسی)