پیوندگرایی

پیوندگرایی (شناختی). پیوند گرایی ( به انگلیسی: Connectionism ) هم به رویکردی در حوزه علوم شناختی اشاره دارد که امیدوار است پدیده های ذهنی را با استفاده از شبکه های عصبی مصنوعی ( ANN ) توضیح دهد و هم به طیف گسترده ای از تکنیک ها و الگوریتم ها با استفاده از شبکه های عصبی مصنوعی در زمینه هوش مصنوعی برای ساخت ماشین های هوشمندتر به کار می رود. پیوندگرایی یک نظریه شناختی مبتنی بر فعالیت سیگنال توزیع شده همزمان از طریق اتصالاتی ارائه می دهد که می توانند به صورت عددی نمایش داده شوند، جایی که یادگیری با اصلاح نقطه قوت اتصال بر اساس تجربه رخ می دهد. [ ۱]
اصل پیوندگرایی مرکزی این است که پدیده های ذهنی را می توان با شبکه های به هم پیوسته واحدهای ساده و اغلب یکنواخت توصیف کرد. شکل اتصالات و واحدها می تواند از مدلی به مدل دیگر متفاوت باشد. برای مثال، واحدهای موجود در شبکه می توانند نورون ها و اتصالات می توانند سیناپس ها را نشان دهند، مانند مغز انسان.