پیوند یونی

پیوند یونی یا پیوند الکترووالانسی ( به انگلیسی: Ionic bond ) نوعی پیوند شیمیایی بر پایهٔ جذب متقابل نیروی الکترواستاتیک، بین یون های ناهمنام است. پیوند یونی پایهٔ اولیهٔ تعامل در ترکیبات یونی است. یون ها، اتم هایی هستند که یک یا چند الکترون از دست داده یا به دست آورده اند. ترکیبات یونی متشکل از تعداد زیادی آنیون و کاتیون هستند که با طرح معین هندسی در کنار هم قرار گرفته اند و یک بلور به وجود می آورند. هر بلور، به سبب جاذبه های منفی ـ مثبت یون ها به هم نگه داشته شده است. فرمول شیمیایی یک ترکیب یونی نشانه ساده ترین نسبت یون های مختلف برای به وجود آوردن بلوری است که از نظر الکتریکی خنثی باشد. به این نوع ترکیب ، ترکیب یونی می گویند. این پیوند که الکترووالانسی نیز نام دارد بین یک فلز و نافلز رخ می دهد. به طور کلی پیوند های شمیایی نتیجه ای از تمایل اتم ها برای داشتن لایه آخر تکمیل شده است که این تلاش در فلزات با از دست دادن الکترون و در نافلزات با گرفتن الکترون همراه است.
وقتی اتم ها به یون تبدیل می شوند، خواص آن ها شدیداً تغییر می کند. مثلاً مجموعه ای از مولکول های برم قرمز است. ولی یون های برم در رنگ بلور مادهٔ مرکب هیچ دخالتی ندارند. یک قطعه سدیم ( Na ) شامل اتم های سدیم نرم است. خواص فلزی دارد و بر آب به شدت اثر می کند؛ اما یونهای سدیم در آب پایدارند.
مجموعه بزرگی از مولکول های کلر ( Cl ) ، گازی سمّی به رنگ زرد مایل به سبز است، ولی یون های کلرید مواد مرکب رنگ ایجاد نمی کنند و سمّی نیستند. به همین لحاظ است که یونهای سدیم و کلر را به صورت نمک طعام می توان بدون ترس از واکنش شدید روی گوجه فرنگی ریخت. وقتی اتم ها به صورت یون در می آیند، ماهیت آن ها آشکارا تغییر می کند.
رسانایی الکتریکی: رسانایی الکتریکی مواد مرکب یونی مذاب به این علت است که وقتی قطب هایی با بار مخالف در این مواد مذاب قرار گیرد و میدان الکتریکی برقرار شود، یون ها آزادانه به حرکت در می آیند. این حرکت یون ها بار یا جریان را از یک جا به جای دیگر منتقل می کنند. در جسم جامد که یون ها بی حرکت اند و نمی توانند آزادانه حرکت کنند، جسم خاصیت رسانش الکتریکی ندارد.
سختی: سختی مواد مرکب یونی به علت پیوند محکم میان یونهای با بار مخالف است. برای پیوندهای قوی انرژی بسیاری لازم است تا یون ها از هم جدا شوند و امکان حرکت آزاد حالت مذاب را پیدا کنند. انرژی زیاد به معنی نقطه جوش بالا است که خود از ویژگی های مواد مرکب یونی است.

پیوند یونی (ionic bond)
نوعی پیوند شیمیایی، حاصل از انتقال الکترون های اتم های یک عنصر به اتم های عنصری دیگر، و درنتیجه، تولید یون هایی با بار منفی یا مثبت. برهم کنش یون های مخالف منجربه تشکیل پیوند می شود. کلرید سدیم (Na+Cl-) نمونۀ نوعی ترکیبی یونی است. هر یون دارای ساختار الکترونی گاز کمیاباست. بیشترین تعداد الکترون هایی که ممکن است یون ها به دست آورند، معمولاً دو الکترون است.