پیوند پنج گانه

پیوند پنج گانه ( به انگلیسی: Quintuple bond ) در شیمی یک نوع غیرمعمول پیوند شیمیایی است که برای اولین بار در سال ۲۰۰۵ برای ترکیب دی کروم گزارش شد. پیوندهای یگانه، دوگانه و سه گانه در شیمی رایج هستند. پیوندهای چهارگانه نادرتر هستند اما در حال حاضر فقط در میان فلزات واسطه شناخته شده اند، به ویژه برای کروم، مولیبدن، تنگستن و رنیم، به عنوان مثال در ترکیبات 4− و 2− این پیوند وجود دارد. در یک پیوند پنج گانه، ده الکترون در پیوند بین دو مرکز فلزی به اشتراک گذاشته می شوند که به صورت σ2π4δ4 تخصیص داده می شود.
در سال ۲۰۰۵، یک پیوند پنج گانه در مولکول فرضی اورانیوم U2 بر اساس شیمی محاسباتی فرض شد. [ ۱] [ ۲] ترکیبات دی اورانیوم نادر هستند، اما وجود دارند. به عنوان مثال، می توان به آنیون U2Cl2−8 اشاره کرد.
در سال ۲۰۰۷ کوتاه ترین پیوند فلز و فلز ( ۱۸۰٫۲۸ پیکومتر ) در ترکیبی حاوی پیوند کروم - کروم پنج گانه با لیگاندهای پل دی آزادی ان گزارش شده است. [ ۳] سایر کمپلکس های حاوی پیوند پنج گانه فلز - فلز که گزارش شده اند شامل دی کروم با پیوند پنج گانه با لیگاندهای پل ( ۶٬۴٬۲ - تری متیل فنیل ) آمین[ ۴] و یک کمپلکس دی کروم با لیگاندهای پل آمیدین است. [ ۵]
سنتز پیوندهای پنج گانه معمولاً از طریق کاهش یک گونه دوفلزی با استفاده از پتاسیم گرافیت حاصل می شود. این امر الکترون های ظرفیتی را به مراکز فلزی اضافه می کند و تعداد الکترون های لازم را برای مشارکت در پیوندهای پنجگانه به آنها می دهد. در زیر شکلی از سنتز پیوند پنج گانه متداول است.