پیوند پر

پیوند پرها[ ۱] ، تعمیر پرهای شکسته[ ۲] یا کاشت پرها ( به انگلیسی: Imping ) عمل جایگزین کردن پر شکسته پرنده با پر دیگری است که به آن پر دهنده از پرریزی پیشین همان جانور یا جانور دیگری از همان گونه یا گونه متفاوت گفته می شود. [ ۳] پیوند پر بیشتر بر روی پرندگان شکاری ( مخصوصا شاهین هایی که برای شاهین داری استفاده می شود ) انجام می شود، البته در مراکز بازتوانی نیز بر روی پرندگان دریایی، کلاغان و دیگر انواع پرندگان اعمال می شود. این برای عمل پرندگان دردناک نیست، زیرا پرها ساختارهای مرده ای هستند که از کراتین ساخته شده اند، که مو و ناخن انسان نیز از آن ساخته شده است. [ ۳] پیوند پرها تنها در پرهای نیمه شکسته یا آسیب دیده امکان پذیر است، نه در پرهایی که به طور کامل افتاده اند و تنها برای پرهای پروازی در بال و برای پرهای دم استفاده می شود. همچنین نمی توان آن را روی پرهای خونی ( پرهای در حال رشد ) اعمال کرد تا زمانی که به طور کامل رشد کرده و دیگر خونی در آنها وجود نداشته باشد. [ ۴]
پیوند پرها با افزودن یک سوزن کوچک به اصطلاح ضربه ای در درون محور بخش برجامانده از پر شکسته و محور جایگزین جدید آن با کمک چسب انجام می شود. در گذشته از بامبو و فلز به عنوان سوزن برخورد و زنگ آهن به عنوان عامل اتصال استفاده می شد. امروزه سوزن های پیوند معمولاً از فایبرگلاس یا گرافیت ساخته می شوند و از اپوکسی به عنوان چسب استفاده می شود. [ ۳] پس از مدتی، پر ترمیمی به طور طبیعی پرریزی می شود و یک پر جدید به جای آن رشد می کند. پیوند می تواند به پرنده وحشی کمک کند چون در غیر این صورت باید یک دوره قابل توجهی را تحت مراقبت قرار گیرد تا زمانی که یک پر سالم جدید رشد کند. با این حال، پیوند پر به دقت و مهارت نیاز دارد، زیرا یک پر نادرست می تواند باعث کبودی و تحریک شود و پس از رهاسازی پرنده را تحت تأثیر قرار دهد و حتی ممکن است برای بقای وی آسیب زا باشد.