پیوند خوردن

لغت نامه دهخدا

پیوند خوردن. [ پ َ / پ ِ وَ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) پیوندزده شدن درخت یا گیاه ، یعنی متصل شدن پوست یا قسمتی از درختی بدرخت دیگر تا میوه یا گل درخت اخیر دگرگون و یا بهتر گردد. پیوند یافتن. رجوع به پیوند شود. || بند خوردن ( در کاسه شکسته و جز آن ).

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱- پیوند زده شدن درخت یا گیاه متصل شدن پوست یا قسمتی از درختی بدرخت دیگر تا میوه یا گل درخت اخیر دگرگون یا بهتر شود پیوند یافتن . ۲- بند خوردن ( کاس. شکسته و مانند آن ).

پیشنهاد کاربران

جوش خوردن، گره خوردن
با هم یکی شدن، به هم پیوستن

بپرس